Jan Rogało
➔ https://fb.com/events/558271641510910/
19 maja 2020 za pomocą środków przekazu online Jan Rogało obronił rozprawę doktorską pt. Nudna Fotografia. Cyfrowy wernakularyzm i fenomenologia przygotowaną pod opieką prof. Grzegorza Klamana i dra Romana Nieczyporowskiego. Wystawa dyplomowa była dostępna na stronie nudnafotografia.pl, a teraz, w nieco zmienionej wersji, zaistnieje fizycznie w przestrzeni ULa. Serdecznie zapraszamy 4 lipca o godz. 19⁰⁰ na pierwszy pokwarantannowy wernisaż w ULu!
Prosimy pamiętać o – wciąż obowiązujących – zasadach ochrony zdrowia w obliczu pandemii Covid-19: konieczności zachowania dystansu i zakrywania nosa oraz ust.
„Trudno odmówić Janowi Rogalo konsekwencji czy bardziej premedytacji gdy prowadzi czytelnika a zarazem odbiorcę (gdyż seria książek artystycznych jest tutaj integralnie związana z tekstem) w stronę swojej (czy na pewno?) koncepcji nudnej fotografii. Kryje się za tym buntownicza ironia. Ale by zaistniała, potrzebne jest symbiotyczne środowisko, w którym można hodować nudę jak kryształy gnostyckiej wiedzy. Pomaga mu w tej egzotycznej hodowli cała rzesza słynnych nazwisk, zarówno teoretyków jak i praktyków fotografii. Wśród nich definicja Adama Mazura, który powiada, że fotograf podnosi obrazy, które już istnieją, a istnieją dlatego, że po prostu są.”
„Jan Rogalo zdaje się potwierdzać moją smutną konstatację, sprzed kilku laty, pisząc że «pomagamy algorytmom zarządzać naszymi pragnieniami». Proponuje katarktyczny eksperyment by przestać uczestniczyć w wyścigu, nie próbować prześcignąć bytów nieludzkich, gubiąc się i nudząc się. Znamy to już z przeszłości. Zarówno literatura jak i koncepcje post marksistowskie otwierały skwapliwie takie obszary próbując zideologizować nowych adeptów «Pochwały Lenistwa». Jednak tytułowa «nuda», której autor poświęca wiele miejsca, przyjmując za pewnik, że jest ona dominującą kondycją współczesnego człowieka, potrzebuje czegoś innego niż bierność i stagnacja. Istotne i nowatorskie w koncepcji Rogalo jest przypisanie nudzie wartości potencjalnie twórczych i będące w opozycji do dominujących dotychczas w neoliberalnej przestrzeni, ich negatywnych konotacji.”
prof. Piotr Kurka
„Przedstawione materiały tworzą obraz autora jako dociekliwego, pracowitego gracza – i nie mam tu na myśli ani hazardu w ogólności, ani gier komputerowych, a raczej znaczenie, w jakim sam autor używa terminu «gra» – bliższe grze znaczeń, grze słów. Skojarzenie adresuję również do «Gry szklanych paciorków» Hermana Hesse i jego wizji wielkiej instytucji, syntezy sztuk, podtrzymywanej rytuałem i spajanej kultem wysokich aspiracji. Taka postawa jest charakterystyczna dla uczestników szerokich fal kultury, co Hesse zauważył i opisał już w latach trzydziestych zeszłego wieku. Od tego czasu nic się tu chyba szczególnie nie zmieniło, poza kontekstem, otoczeniem i sferą narzędziową.”
„Starając się zachować bezstronność i nie podejmując się – z braku interlokutora – polemiki w kwestiach ewentualnie spornych lub wątpliwych, wyobrażam sobie propozycję artystyczną Jana Rogalo jako konstrukt o dużej pojemności, o swobodnie naszkicowanej, klasycznej w formie architekturze, zaopatrzony w rodzaj szczegółowej, acz hermetycznej instrukcji obsługi, lecz z zamierzenia pusty. Funkcją tej budowli, jak w Teatrze Pamięci, jest pomieszczenie i uporządkowanie nie tyle konkretnej, określonej zawartości, ile wszystkiego – pod warunkiem, że będą to zbiory opatrzone hasztagiem #fotografia.”
prof. dr hab. Artur Tajber
Jan Rogalo — doktor sztuki, fotograf, artysta wizualny, współzałożyciel mikrowydawnictwa Azimuth Press. Zajmuje się „nudną fotografią”, wydaje nieregularny magazyn „Normalizm”. Interesuje się fotografią w kontekście sztuki site-specific i działań partycypacyjnych. Skupia uwagę na zagadnieniach dotyczących fotografii po rewolucji cyfrowej i jej relacji z innymi obszarami wiedzy. Prace prezentował między innymi na wystawach indywidualnych w galerii Przestrzeń Robocza podczas Łódzkiego Fotofestiwalu 2018, krakowskiej galerii Pauza oraz na licznych wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.
Wernisaż
Ekspozycja
